Lezers schrijven: Oud Heemskerk
Terug naar Een groet uit Oud Heemskerk
01-12-2015 Kees de Wit
In de boerderij op de hoek vd Maerelaan en de Corn Groenlandstraat woonden de gebr. Jan en Herman Seignette.
Herman zat regelmatig in "het gesticht" in Heiloo, Jan deed de boerderij en hun zus Nora deed af en toe het huishouden.
Gus ( zo werd ie genoemd) heete geen Seignette maar Schuit.
Hij was vrijgezel en woonde met z'n moeder ( Seignette) en zijn zuster Stien in de boerderij aan de Gerrit.
Gus heeft zich inderdaad opgehangen, maar niet in de boerderij, maar in een schuurtje aan de Noordermaatweg waar hij weiland had.
Zelf ben ik geboren aan de Gerrit , op nr. 5, tussen ons huis en de boerderij van Gus stond het pand van Chris Groenland. melkboer.
groeten, Kees de wit
22-04-2015 Lia Mijnten Duin
Geachte maker van deze mooie site,
Graag wil ik u mededelen dat mijn moeder in het oud huisje, later het bloemenwinkeltje op de Kerkweg is geboren (ongeveer 1915).
Mijn moeder heette Marie Bleijendaal, dochter van Cornelis Bleijendaal van de kaaswinkel.
De oude foto's van de Kerkweg kan ik mij nog heel goed herinneren, zelfs het huis van Annie de Boer of Boer,
vriendin van mijn moeder kan ik nog steeds voor mijn geest halen en herkende het ook direct.
Ik (geb.datum 2-5-1943) ben in de jaren 1948-1958 jaarlijks te logeren geweest bij mijn oma van de kaaswinkel en bij de Fam J. Stengs
ook op de Kerkweg (tuinder); op de Oosterstreng bij mijn opa J. Duin enz..
Ik ben zeer verheugd deze foto's en verhalen van vroeger te kunnen lezen.
Herhaaldelijk gevraagd maar met mijn neven en nichten uit Heemskerk kan ik geen herinneringen ophalen omdat zij niets van vroeger weten,
wel heb ik een boek over de Bleijendaals in bezit.
Met vriendelijke groet,
Lia Mijnten Duin
10-01-2015 Simon Bakker
Ik ben zelf geboren op 30 september 1959 op de Oosterweg.
Huisnummer 7, later werd dit huisnummer 13 vanwege een andere indeling van de Oosterweg.
Dat is het dubbele huisje bij het einde van de parkeerplaats van ADO 20.
Mijn vader en moeder waren op visite bij de ouders van mijn moeder toen ik mij aandiende.
Mijn opa en oma heette Cor en Riet Bos, mijn moeder is Tinie Bakker-Bos.
Ooms van mij: Kees, Gert en Wim, en mijn tante: Annie.
Simon Bakker
29-12-2014 Dick de Koning
Geboren op de Kerkweg 20a naast de kaasboer.
Na de evacuatie moesten we naar 20i tegenover de bloemenwinkel van Arie Kluft.
In duin woonde nog de baron. Op Assumburg konden we spelen met de kinderen van de beheerder.
Op kasteel Marquette woonde een barones met rood haar, haar familie woonde in de achterhoek.
Ze mocht wel eens met mijn vader meerijden als die daar in de buurt moest zijn.
Eerst op de Noorderschool in Beverwijk later op de Streng. Heb daar gewoond tot 1956.
Toen naar Velsen-Noord. Ik kijk met plezier terug op mijn jeugd daar.
Dank u voor uw reactie.
Mag ik het stukje plaatsen bij lezers schrijven?
Alvast een fijne jaarwisseling toegewenst.
Vriendelijke groeten, Simon.
Simon, uiteraard mag dat.
Nog een kleine nakomer.
Wij waren van de hervormde kerk maar met St. maarten gingen we bij de Katholieke kerk langs want dan kreeg je een stuiver,
bij de nonnen in het ziekenhuis ook en bij de woning waar de kapelaan woonde kreeg je ook zo iets. Dus met een kapitaal, thuis ieder jaar.
Mijn vader was de souffleur van de toen enige toneel vereniging in Heemskerk, als hij souffleerde hoorde je het op de eerste paar rijen ook, maar dat hoorde erbij?
Ik ben geboren op 12 jan 1944 op de Kerkweg 20i, dus over 11 dagen 71 jaar.
Wil je meer over het Heemskerk van toen horen dan hoor ik het wel.
Een fijn 2015.
Dick de Koning
Op die dag was mijn vader thuis en vertelde dat wij een broertje erbij hadden gekregen.
Mijn oudste zus Marry en ik gingen mee naar het nonnenhuis, een soort ziekenhuisje in het dorp.
En ja hoor, daar lag mijn moeder op een groepszaal met bedden. Mijn broertje lag in een klein bedje naast mijn moeder.
Een vreemde situatie waarom moet je nu naar een nonnenhuis als je een broertje krijgt.
Nu dat werd ons keurig uit gelegd door een non.
De ooievaar, die mijn broertje bracht (dat was zo in die tijd) had mijn moeder in haar been geprikt,
zo wist ze dat het kindje voor haar was en werd toen in het kleine bedje gelegd.
Wij hoorden dat verhaal met open mond aan. Het klopte met ons inzicht voor zover wij het wisten.
Maar vroeg ik aan de non, hoe kwam die ooievaar nu binnen?
Dat was simpel, in het bovenste raam links zat een gat en de ooievaar die erg lenig was en zich goed kon samen vouwen kon daar doorheen.
Hoe mijn broertje er door is gekomen kwam toen niet bij mij op.
Dit verhaal heb ik jaren geloofd. Want van enige voorlichting was geen sprake.
Ook vroeg ik toen niet hoe de ooievaar wist dat mijn moeder daar lag.
Het verhaal van de ooievaar was bekend dus dat geloofde ik toen. Mijn broertje is inmiddels ook bijna 77 jaar.
Als ik nu zie wat een klein kind weet dan weet ik dat de tijden veranderd zijn.
Dick de Koning
Oud Heemskerker.
29-08-2013 John van Tunen
Er wordt geschreven over het huisje van Henk van Tunen.
Hier woonde mijn opa Jan van Tunen samen met mijn oma Alie van Tunen-Beentjes.
Dus zouden de namen in het verhaal aangepast moeten worden.
Met vriendelijke groet, John van Tunen
Leuke site trouwens met al die oude foto's
12-05-2013 Jacqueline
Hallo,
Ik heb geprobeerd via de site te reageren, maar dat lukte niet, dus ik hoop dat het via deze weg lukt.
Ik heb zo genoten van de oude foto's van Heemskerk. Vooral die van de jaren 60, en met name die van de Ingen Houszstraat, waar ik mijn eerste acht jaar in dit leven door bracht. En ik herinner het me nog zo goed. Leuk dat er een beschrijving van het woonoppervlak bij stond...16 m2 woonkamer...het leek zo groot. Ik heb er nog foto's van. En in de badkamer een lavet waar ik op zaterdagavond in ging. En dan doorwarmen bij de kolenkachel (in de winter), want het waren koude flats, dus ook met een kruik naar bed.
In de berging onder de flat was kolenbunker. Daar kwam de kolenboer de kolen storten. Daar schepte mijn moeder de kolenkit vol. Maar in 1964 kregen we een gaskachel. Dat was een hele verbetering.
Ik was ook heel blij om het oude Bachplein te zien. Het kleine zelfbedieningswinkeltje daar heette Centra. Daar kocht ik schuimblokken. En ik ging met mijn broer mee naar kapper Kater. Achterin de zaak was een paarse wasbak, die vond ik mooi, daarom ging ik mee, ik wilde die wasbak zien. Zelf moest ik naar de dameskapper op de hoek, naast de Notenbalk.
Op zondag ging ik met mijn broer naar de oude bioscoop Marquette...zwartwitfilm kostte een kwartje, kleurenfilm was iets duurder. Keken we naar Sjors en Sjimmie en Dik Trom...geweldig.
Ik ging naar de kleuterschool in de Kerklaan, de Sint Agnes. En daarna naar de Jozefschool. In 1967 begonnen ze daar met gemengd onderwijs.
Het is eigenlijk te veel om op te noemen. In gedachten kan ik het weer helemaal beleven. Naar het zwembad de Waterakkers, stiekem door het Molenbos (mocht niet omdat het er wemelde van de kinderlokkers, zei men), eendjes voeren bij de Hervormde kerk waar toen nog een urinoir was. Patat eten bij snackkar de Ezel. Of bij de Zuidhoek als we van het strand kwamen. Maar meestal werd dat een ijsje bij de VIVO, nu Patatoloog.
Heerlijk om de uitkijkpost op de Kruisberg te zien. Dat was vroeger mijn huisje, in mijn gedachten. Jammer dat het weg is. Jammer dat er geen foto is van de bunker bij de strandopgang. En van die man die daar stond met een trommel om zijn nek waaruit hij kaartjes trok voor de fietsenstalling...zie het nog voor me, dan likte hij aan dat lapje papier en bond dat om het stuur. Als kind vond ik in die fietsenstalling een blikje Nivea...dat heb ik nog. En toen schreven vliegtuigjes nog reclame in de lucht.....zucht, magisch.
In 1968 verhuisde ik naar de flat in de Deborah Bakelaan. Ook feest natuurlijk, met al die speelruimte rond kasteel Assumburg. Een aantal jongens hadden naast de flat, op een braak liggend terrein, een huttendorp afgedwongen. Daar mochten we oeverloos hutten bouwen, niemand die zich er mee bemoeide, de jongens hielden toezicht, nooit een probleem. Fikkie stoken en aardappels poffen, en soms gingen we stiekem pony rijden aan de overkant, achter de Zeven Zaligheden. Daar begon wat later uitgroeide als manege de Schimmelkroft.
Die eerste tien jaar van mijn leven in Heemskerk zijn om in te lijsten. Vergeten zal ik dat nooit meer. Als ik nu in Heemskerk kom, herken ik weinig meer. Maar dat is niet tegen te houden. Daarom ben ik heel blij met al die oude foto's uit mijn tijd. Ik weet ze nu te vinden. Dank je wel!
Groetjes....Jacqueline
10-01-2013 Marten Hogeweg
We willen eigenlijk wat meer te kunnen weten van de molen in Heemskerk welke in gebruik werd door ook Fa van Someren.
We zijn en blijven nieuwsgierig of er een plaatje bestaat van die molen met wieken.
Heel moeilijk maar we proberen het af en toe.
Bij voorbaat veel dank voor degene wil maar ook kan meewerken
22-04-2012 Corrie Wittebrood van Gijn
Hallo Simon,
Met heel veel plezier kijk ik regelmatig op de site "een groet uit Heemskerk".
Ik heb er verloren gewaande plekjes terug gezien.
Ik probeer nu voor mijn kinderen en kleinkinderen een fotoverhaal van mijn jeugd in Heemskerk
samen te stellen aan de hand van foto's die ik op je site heb gezien.
Voor mij ook weer een erg leuke tocht door het verleden in ons mooie oude Heemskerk.
Ik stuur je hierbij twee foto's van de Muilmanslaan, (zie 'Schenkingen')
op de ene kijk je volgens mij recht tegen het winkeltje van Zuurbier aan
en zie je aan de linkerkant de achterkant van het pand van Adrichem en aan de rechterkant de betonnen muur
van wat volgens mij de tuin van de familie Verdonk was.
Op de tweede foto zie je nog de raampjes van wat volgens mij het huis van de familie Verdonk was.
De figuren op de foto zijn mijn vader, Gerrit van Gijn met ondergetekende op zijn rug en een logé van ons nog achter ons.
Op de tweede foto loop ik met mijn vader op mijn rug.
Eigenlijk jammer voor het beeld van het straatje dat wij er op staan, maar zo is het nu eenmaal.
Zo te zien zijn de foto's gemaakt tussen de jaren 1965 - 1967.
Ik heb mooie herinneringen aan dit deel van de Muilmanslaan omdat indertijd bij de familie Verdonk aan huis
waterijsjes verkocht werden met frambozensmaak.
Ze maakten die volgens mijn herinnering in een schuur achter hun woonhuis en het rook er altijd heerlijk fris naar
melk en iets van chloor waarmee volgens mij de melkbussen en machines werden schoongemaakt.
Met vriendelijke groeten Corrie Wittebrood van Gijn
14-03-2012 Ria van Tunen-Gijsbers
Ik wilde even zeggen dat het schilderij van de Starstraat, (daar zocht ik naar, want mijn man zegt altijd "de Starweg")
niet gemaakt is door ene Henk van Tunen, maar door Johannes van Tunen. Hij was de aannemer van de Starstraat.
En volgens mijn man (ook Henk van Tunen) schilderde zijn Ome Jan ook. Henk zijn Vader is Henk van Tunen of te wel IJzeren Hein.
Dus Henk en Jan of Johannes zijn dus broers. Ome Jan zijn zoon Henk was in 1935 nog te jong om dat schilderij te maken,
en volgens Henk was dit Ome Jan zijn stijl. Mijn man Henk is dus Henk van Tunen,
die het schilderij van Burgemeester Nielen heeft geschildert. Hopelijk kunt U dit op de website veranderen.
Groetjes vanuit Canada.
07-03-2012 Joke Krom-Putker
Namens mijn moeder (73) wil ik u bedanken voor deze site. Ze vind het leuk om er te lezen.
Ze is een dochter van Arie Putker van de Spoellaan 9.
Daarnaast heeft ze zelf ook nog een hoop oude ansichtkaarten.
Ze weet ook veel van oud Heemskerk en kwam ze wel wat foutjes tegen in de omschrijving.
Groetjes Paul Krom namens Joke Krom-Putker
09-12-2011 Michel Kunnen
Hallo
Allereerst mijn grote complimenten voor de zeer uitgebreide website over Heemskerk.
Heb met veel genoegen gekeken en heb nog lang niet alles gezien.
Kwam ook nog ’n foto tegen van het huisje van m’n grootouders Chiel en Immetje Kunnen aan de maerelaan.
Had deze foto nog niet eerder gezien.
Kunt u mij misschien helpen aan ’n grotere versie wat betreft kb’s van deze mooie foto.
Heb nog wel wat digitale foto’s van m’n grootouders uit vervlogen tijd misschien heeft u er wat aan.
Ook heel wat foto’s ontdekt uit mijn kindertijd ben nog wel niet zo oud maar veel van de muziekbuurt waar ik ben geboren (Griegstraat).
Veel succes nog met de website.